Hoe bladnat meten in combinatie met relatieve luchtvochtigheid
Met de sensortechnologie van vandaag is het meten van verschillende parameters in real-time niet langer een ingewikkelde onderneming. In deze blogpost kunt u lezen wat een bladvochtigheidssensor en een vochtigheidssensor zijn. We bespreken de voordelen van het combineren van deze sensoren en bekijken hoe u snel zelf kunt beginnen met meten.
Wat is een bladnatsensor?
Een bladnatsensor detecteert de aanwezigheid van oppervlaktevocht of dauw op het blad van een plant. De meeste bladnatsensoren meten tussen 0 (droog) en 15 (verzadigd). Een bladnatsensor wordt vaak gebruikt om te meten hoe lang het oppervlak van een blad vochtig blijft. De grafiek hieronder toont een voorbeeld van de gegevens van een bladnatsensor over een periode van tien dagen.
De bladnatsensor kan worden gebruikt om schimmel- en ziektebestrijding in de landbouwsector te monitoren. De sensor kan ook worden gebruikt om de werking van een irrigatiesysteem te controleren.
Wat is een vochtigheidssensor?
Een vochtigheidssensor meet de relatieve vochtigheid en de temperatuur van de lucht.
Relatieve vochtigheid is een verhouding die aangeeft hoeveel waterdamp de lucht bevat ten opzichte van de maximale hoeveelheid waterdamp die de lucht op dat moment kan bevatten. Hier betekent 100% dat de lucht verzadigd is en geen water meer kan opnemen.
Met een vochtigheidssensor die ook de temperatuur meet, hebt u de mogelijkheid om de nattebol- en drogeboltemperatuur (of luchttemperatuur) te bepalen. Op basis van deze waarde kunt u ook het dauwpunt berekenen.
Voor meer informatie over het dauwpunt en hoe het wordt berekend, verwijzen wij u naar het volgende artikel: Hoe meet u het dauwpunt en de natteboltemperatuur?
Waarom een combinatie van bladvochtigheid en luchtvochtigheid?
Dauw ontstaat wanneer waterdamp condenseert op een oppervlak. Dit verschijnsel treedt op wanneer de oppervlaktetemperatuur onder de dauwpunttemperatuur van de omringende lucht daalt.
De combinatie van de bladnatsensor met de vochtigheidssensor maakt het mogelijk condensatie op het bladoppervlak te voorspellen en de duur ervan te meten. Deze informatie kan worden gebruikt als input voor ziektevoorspelling (bron: Bouma & al., 2008).
De onderstaande grafiek toont een voorbeeld van hoe luchttemperatuur, nattebol en bladvochtigheid zich tot elkaar verhouden. We zien duidelijk dat bladeren nat blijven, vooral 's nachts tot in de ochtend, en dat hogere temperaturen leiden tot lagere metingen van de bladvochtigheid.
Hoe te beginnen
De snelste en technisch eenvoudigste manier om de vochtigheid van een blad te meten is door visuele waarneming. Dit is geen ideale manier omdat het een tijdrovende klus is. Bovendien is het niet gemakkelijk om objectief en consistent vast te stellen hoe nat een blad is.
Een eenvoudiger manier om te gaan meten is met sensoren. In dit voorbeeld gebruiken ons draadloos sensorapparaat genaamd Reporter. Dit toestel maakt gebruik van gerenommeerde sensoren zoals de bladnatsensor van Spectrum Technologies en de vochtigheidssensor met de SHT35 chip van Sensirion AG.
Naast dauw zijn er ook andere oorzaken van vocht op bladeren, zoals regen of een irrigatiesysteem. Crodeon zet hierop in door een weersensor en draadloze irrigatiebesturing aan te bieden.
De meetgegevens worden via een GSM-verbinding naar de cloud gestuurd. De klant heeft toegang tot zijn gegevens via het Crodeon Dashboard of de Rest API.
Conclusie
We kunnen besluiten dat het nuttig is om de meting van dauw- of bladnatheid te combineren met de meting van de relatieve luchtvochtigheid. Deze metingen zijn met name relevant voor het voorspellen van ziekten of voor het finetunen van een irrigatiesysteem.
Wat de technologie betreft, raden wij aan het wiel niet opnieuw uit te vinden. Gebruik hardware en software die vandaag op de markt beschikbaar is. Start uw eigen meetproject en laat ons weten hoe het gaat!
Bronnen
*Bouma & al. (2008). "Vocht in de lucht is cruciaal voor absorptiemiddelen" (https://edepot.wur.nl/188)
